01

Przebudowa placu przed Tęczą jest kluczem do ożywienia starówki. Propozycje pozbawione parkingu podziemnego uważam za marnowanie szansy na powrót mieszkańców do śródmieścia. Na placu konieczne jest zaplanowanie zieleni i wody, bo to przyciąga ludzi. Skoro wybetonowano miejsce dywanu kwietnego przed Ratuszem, to trzeba to odtworzyć tutaj. Musi tu znaleźć się – powrócić, bo kiedyś przecież była – fontanna, o której przy wykonaniu remontu Głównego Rynku zapomniano. Obecne władze Kalisza dużo mówią o parkingach, ale zupełnie nic nie robią – w projekcie targowiska przy ul. 3 Maja również nie ma parkingu, a prosiłby się taki na dachu projektowanej hali, z wjazdem od al. Wojska Polskiego i wyjazdem na ul. 3 Maja. Ale go nie ma. W ten sposób czeka nas dalsze zamieranie centrum. 

02

Kalisz musi na powrót stać się stutysięcznym miastem. Do tego potrzebna jest m.in. dobra oferta mieszkaniowa. Budownictwo prywatne samo nie rozwiąże problemów, bo na zakup coraz droższych mieszkań większości ludzi po prostu nie stać. Postawię na budownictwo komunalne i TBS-y – z partycypacją 20%, na którą będzie można otrzymać kredyt 0%. Nie przyjmuję do wiadomości tezy, że więcej terenów pod budownictwo społeczne w Kaliszu nie ma. Tereny trzeba nabyć – kupić albo zamienić, tak robi się na całym cywilizowanym świecie. Poza tym mamy niemałą liczbę kamienic miejskich, które niszczeją. Remontujmy je, poprawiajmy standard mieszkań. Przykłady ruder z ulic wlotowych, Częstochowskiej czy Stawiszyńskiej, będących takimi fatalnymi „witaczami” aż kłują w oczy.

03

Budujmy i remontujmy drogi osiedlowe, bo tu też, po dużych inwestycjach prezydenta Janusza Pęcherza, mamy do czynienia z sytuacją „Kalisz – spowolnienie”. Co ważne, tam gdzie teren pozwala, muszą być ścieżki rowerowe. Zapowiadam powołanie Oficera Rowerowego w Zarządzie Dróg Miejskich, którego wybiorą sami rowerzyści. Oprócz transportu rowerowego rozwijajmy komunikację publiczną. Połączeń jest zbyt mało, na kolejny autobus trzeba czekać tak długo, że niektórzy wyruszają po prostu pieszo. A i w kwestii przystanków jest wiele do nadrobienia (zadaszenia, oświetlenie, informacja, wytyczone miejsca do wsiadania dla osób z wózkami i na wózkach).

04

Ogromnie ważnym tematem jest Budżet Obywatelski. Moje uwagi nie dotyczą samej idei, ale zawstydzająco skromnego wymiaru. Jestem za podwojeniem środków na BO. Jego najważniejszym celem jest bowiem budowa kapitału społecznego. Ten kapitał tworzy się tylko w atmosferze zaufania, dlatego procedury muszą być przejrzyste, pozbawione – oprócz oceny formalnej i prawnej – jakichkolwiek ingerencji. Mamy znać tylko koszt, opis, ewentualnie szkicową wizualizację. Nie może być żadnych preselekcji opartych na ratuszowym widzimisię czy zamiarze zastępowania zadań miasta przez BO. 

05

Na koniec słowo-klucz do otwartości, współpracy, wzajemnego zaufania we wszystkich działaniach: KONSULTACJE SPOŁECZNE. Słyszymy – nawet w tej chwili, przy okazji przedłużenia Szlaku Bursztynowego – o rażących zaniechaniach obecnych władz Kalisza w kwestii konsultacji społecznych. Mieszkańcy czują się zlekceważeni, a czasem po prostu oszukani. Żadnych realizacji bez konsultacji!   

01

Bezwzględnym priorytetem jest obwodnica na osi Ostrów Wielkopolski – Kalisz – Konin (w ciągu Drogi Krajowej nr 25). Co do szczegółowego wariantu, decyzja środowiskowa z pewnością urealni kwestię jego wyboru. Tu na dalsze opóźnienia nie możemy sobie pozwolić, choć i tak nic nie wróci straconych lat bez odpowiedniego zaangażowania i lobbingu ze strony prezydenta, a także bez poszukiwania kompromisu, po prostu, bez intensywnych i otwartych rozmów w tej sprawie. Tylko prezydent mający dobre kontakty z władzami wojewódzkimi oraz centralnymi będzie miał realne możliwości lobbowania na rzecz przyspieszenia takich kluczowych inwestycji, jaką jest właśnie budowa wyczekiwanej przez kaliszan obwodnicy. 

02

Połączenia drogowe w Kaliszu muszą być spójne z całościowym planem lepszej komunikacji. Są takie miejsca, które wręcz proszą się – urwanymi drogami donikąd – o dokończenie inwestycji i sensowne związanie nitek komunikacyjnych. Trzeba to, oczywiście, zrobić w konsultacji z mieszkańcami, ale konieczność np. doprowadzenia zjazdu z węzła przy Castoramie do ul. Poznańskiej czy przedłużenia ul. Metalowców do ul. Zachodniej jest bezdyskusyjna. Bardzo ułatwi to obsługę strefy przemysłowej. Trzeci element to połączenie ul. Sikorskiego z ul. Włókniarzy. To wyprowadzi część ruchu z ul. Stawiszyńskiej oraz otworzy nowe grunty pod inwestycje. 

03

Nie wolno nam także zapinać o ruchliwych ulicach miejskich, zniszczonych lub wręcz stwarzających niebezpieczeństwo stanem degradacji, jak np. ul. Skalmierzycka, a także o drogach w Sulisławicach. Potrzeb jest ogromnie dużo, ale moje propozycje w tym zakresie stanowią bardzo obszerną listę. Palącą kwestią jest reaktywacja niezmiernie istotnego Programu Budowy Dróg Osiedlowych, uwzględniającego włączone przez Kalisz, a inwestycyjnie zaniedbane sołectwa Sulisławice oraz Dobrzec, a także remonty i uzupełnienie sieci dróg osiedlowych w innych zakątkach miasta.

04

Unijne fundusze z KPO przeznaczane będą przede wszystkim na zadania oparte na współpracy, łączeniu gmin we wspólnych projektach, rozwijaniu lokalnych społeczności. Ich priorytety to cyfryzacja, budowa połączeń podmiejskich oraz klimat i środowisko. Osobnymi środkami dysponuje Urząd Marszałkowski. Aby zabiegać o jedne i drugie, trzeba spojrzeć dalej i szerzej, a przede wszystkim śmielej. Jestem w stanie przygotować szybko wnioski o atrakcyjne i przydatne Kaliszowi projekty. I wykorzystać wielką szansę przychylności i zbieżności politycznej ośrodka rządowego i wojewódzkiego wobec koalicji, które mnie popiera.

01

Nasz Park Miejski to miejsce wyjątkowe i bogate historycznie. Jednak, chociaż poprawiła się nieco infrastruktura spacerowa (mam na myśli alejki), nadal jego potencjał nie jest w pełni wykorzystany. Brakuje atrakcyjnych miejsc, kwitnących krzewów, roślinnej różnorodności. Musi to nadzorować fachowiec, który stale za to odpowiada, nie tylko w ramach jednorazowego projektu. 

Park Przyjaźni wyrasta – w przenośni i dosłownie – na jedno z ulubionych miejsc odpoczynku, szczególnie seniorów. Jednak przeszkodą jest tutaj hałas i spaliny wdzierające się ze Szlaku Bursztynowego. Konieczny jest zielony ekran od bardzo ruchliwej ulicy, który wyciszy i odgrodzi park, zapewniając chwile prawdziwego wytchnienia.

02

Niezbędne jest posiadanie przez miasto odpowiednich służb, w rodzaju zakładu zieleni miejskiej z konserwatorem na czele. Oprócz przemyślanych nasadzeń drzew i krzewów ozdobnych trzeba zadbać o nadzór służb municypalnych, odpowiednie doświetlenie, co umożliwi bezpieczne korzystanie z tych przestrzeni niemal przez całą dobę. No i o czystość parkowych ławek, regularne opróżnianie koszy na śmieci, sprzątanie.

Bardzo istotne jest przywrócenie mieszkańcom terenów nad rzeką, zaniedbanych dziś, a przecież stanowiących za linią wałów przeciwpowodziowych własność miasta. Po obu stronach rzeki – od przystani KTW aż do Piwonic – powinny funkcjonować małe plaże. Przyszłościowym wyzwaniem jest zbiornik Szałe, gdzie przy współpracy z gminą i miastem Opatówek, i umiejętnym skorzystaniu ze środków europejskich można otworzyć dużą przestrzeń do rekreacji. 

03

Do parków trzeba dojechać, nie każdy mieszka w ich pobliżu. Oprócz komunikacji miejskiej ogromną rolę odgrywają tu ścieżki rowerowe, służące przecież nie tylko dojazdom do pracy, ale – może nawet przede wszystkim w naszym klimacie – rekreacji i wypoczynkowi. Jestem pewien, że Oficer Rowerowy, wskazany przez korzystających z tej formy lokomocji zapewni spójność i logikę działaniom w tym obszarze.

Ruch na świeżym powietrzu to najlepsza profilaktyka zdrowotna. Nie zastąpi jej – i tu konieczne jest rozszerzenie istniejących programów dla wszystkich grup wiekowych – ale na pewno znakomicie uzupełni. Seniorów, chcących korzystać z rekreacji mogą wesprzeć organizacje pozarządowe, wolontariusze. Trzeba im tylko dać działać, a nie odpychać i lekceważyć ciekawe oferty.

04

Wypoczynek to także rozrywka i uczestnictwo w kulturze i sztuce. Kalisz jako jedno z nielicznych miast tej wielkości ma Teatr, Filharmonię, duże Muzeum, prężne placówki wystawiennicze. W mieście odbywają się imprezy o charakterze światowym czy ogólnopolskim, jak Międzynarodowy Festiwal Pianistów Jazzowych, Kaliskie Spotkania Teatralne czy Festiwal Sztuki Ulicznej La Strada. Zamiast ze środków miejskich promować władze, Kalisz musi promować swoją ofertę kulturalną, zachęcać do poznania historii i współczesności.    

05

Niezwykłą inicjatywą aktywizującą starszą cześć społeczeństwa stały się Uniwersytety III Wieku. Mamy taki w Kaliszu i należy zadbać o jego rozwój i powiększenie oferty. UTW w Kaliszu powinien oprzeć się na obu istniejących w mieście Uniwersytetach i zyskać wyróżniającą w Polsce rangę, a także przyczynić się do zapewnienia seniorom – tym młodszym i tym starszym – profesjonalnej oferty intelektualnej i artystycznej: zajęć językowych, komputerowych, warsztatów artystycznych, wykładów i ćwiczeń promujących zdrowy, aktywny styl życia.